Zo voel ik mij wanneer ik het tuincentrum buitenkom. Ik laad -zonder problemen- de 4 zakken boomschors en de twee zakken compost in de koffer van mijn Clio. (Niet alleen in de koffer maar dus ook op de achterbank, want een Clio is nu eenmaal geen Rover)
Thuis aangekomen loop ik wat heen en weer en leg ik de zakken op het terras. Dan ben ik zo’n manwijf met brede schouders, hoogontwikkelde biceps, en dubbelgespierde bovenbenen. Een oerkreet ontsnapt mijn keel als ik vanuit mijn knieën omhoogkom om de zakken op hun plaats te leggen.
Ik ben sterk.
Ik ben stoer.
Ik ben moe!
Ziediswiedadieris 
Zeg het eens …