Ondanks sommige insinuaties kan ik af en toe heel stil worden. Niet in gezelschap, dat g
eef ik toe. Maar ik kan het, écht waar. De weinige mensen bij wie ik heel rustig wordt, liggen me meestal nauw aan het hart. Zij mogen de échte Tantieris zien.
Niet dat ik zo’n bezienswaardigheid ben, have mercy!
Zee …zicht kan me enorm doen zwijgen. De immensheid van het water, de horizon … het is genoeg om me te doen dwalen naar dat plekje diep vanbinnen dat alleen van mij is.
Aan zee voel ik me altijd op mijn best. Wat er zich ook in mijn hoofd afspeelt, water is mijn element.
Daarom verheug ik me zo ontzettend op onze reis. Zou de zee in Turkije ook zo mooi zijn?
Ziediswiedadieris 
Zo mooi als onze allereigenste Noordzee? Neuh.
Geniet zonder mate!!!
Nog veel mooier! ’t Is maar hoe je het allemaal bekijkt hé.
hela! nu wordt ik hier al als insinueerderaar afgeschilderd!
Ik kan alleen maar vanuit mijn eigen ervaring spreken he 🙂
Maar ik geloof u wel zenne – en zegen u geprijsd dat ge af en toe overvallen wordt door die rust.
Weinig dingen zo erg dan onrust.
Ben echt benieuwd. Ik ga absoluut genieten, dat voel ik nu al.
@steffest: ’t Was om te lachen, hee. Gij zijt ideaal om te plagen. En ja, rust is heerlijk. Alhoewel ik een patent schijn te hebben op de innerlijke onrust. Ooit komt het goed. Als ik met pensioen ga, misschien?
Heel mooi, maar zand, zand! Dat kunt ge niet geloven.
Was getekend
Hé, wij zoeken dit jaar ook de Turkse zee op, maar we moeten wel nog even wachten.
Het zal ervan afhangen hoe het strand er georiënteerd is, anders kan je naar je romantische zonsondergang boven zee fluiten 😉
De Tukse zee is wondermooi maar het volk daar…verdomme, dat zijn opdringerige gasten! Ze zien een rugzak en ze hangen als vliegen op uw lijf.
U bent gewaarschuwd.
(enfin, dat was mijn ervaring, 2 keer)