Doet een mens danig zijn best om anoniem of onder een andere naam op het web bekend te zijn. Dankzij Clo (niet echt, ’t is mijn eigen schuld, maar allez) die vandaag in de Feeling stond met een interview over Facebook maakte ik een account aan onder mijn eigen naam waardoor ik nu IEDEREEN uit mijn gmailadresboek aanschreef zelfs mensen die ik al jaren niet meer zag en zelfs het bisdom van Antwerpen en Het Paleis en waardoor ik nu de vreemdste personen heb uitgenodigd die waarschijnlijk denken wat doet die nu in godsnaam en ik heb ook helemaal geen zin meer om nog eens een mail te sturen om tegen iedereen te zeggen dat ik te snel op het knopje drukte. GVD !!!!!
Ze moesten het verbieden, zo maar uw adresboek misbruiken! Tien knoppekes van ‘ben je wel zeker?’!
Ik ken het gevoel, ik had hetzelfde voor met mijn linked in, plots wisten collega’s dat ik een blog had en had ik hen goed doen lachen met een frustatietekstje over iemand van wie ik de functie vernoemd had. Ik heb de tekst er dan maar afgehaald voor een tijdje.
Zooooo evil, die facebook, wacht maar tot uw eigen mailbox uitpuilt van de notifications. Ge gaat nog willen dat je je nooit had aangemeld 🙂
@chateaubrys: idd. Wat ge zegt, maar dan twintig, of honderd of duizend knopjes!
@patricia: ja, het angstzweet breekt me al uit als ik daaaar aan denk!
@dikkie: grinnik, grinnik! Ik verlang er nu al naar!
Facebook, ik moet mij inhouden om niet met “het zal u leren” af te komen 🙂
ach niks van aantrekken.. ik ken da en ik denk dan, t´is maar internet. Heel veel gedoe om niks 😉
:-)))
ik zal je helpen en niet accepteren :-))
xxx
klaproos
Zelfde verhaal met dat Spokeo-gedoe zeker? 😉
Als het een troost mag wezen, voor mij blijft ge gewoon Tantieris.
@marnik: Laat maar komen. Ge hebt gelijk.
@Mick: zo is het weer maar net. 🙂
@klaproos: dank je wel!
@charlo: yep, snapte ik ook geen lap van.
@Groove G.: en dat blijf ik het liefst.