Bij de eerste tonen glijden onze handen in elkaar. We strelen, we knijpen, we koesteren en pas wanneer de muziek stopt, laten we los om luidkeels het applaus op gang te brengen. Oogcontact is niet nodig, we weten het, we voelen het, zelfs zonder woorden.
Soms, wanneer hij bijvoorbeeld zegt dat de drum heel goed afgesteld is, knik ik, want ik weet wat hij bedoelt. En als ik een opmerking maak over het grote ADHD-gehalte van de drummer, lacht hij breed, want hij kent mij.
Bij de eerste bis, vlieg ik overeind. Ik kan niet meer stilzitten, ik MOET dansen, bewegen. Hij doet mee, onze armen in de lucht en zingen, zingen. Hij zingt zo luid dat ik keihard lach en schater en roep van plezier.
Een smsje (naar Valencia) om de gulle regelaar in kwestie te bedanken voor het onverwachte uitje en een glaasje cava drijven ons het Sportpaleis uit.
De avond eindigt op de achterbank van zijn auto. Het voordeel aan ouder worden is dat je achterbanken altijd breder zijn dan toen je twintig was. De saus druipt van mijn kin en hij laat het zoutpakje vallen. Een QUICKIE want we komen beiden rechtstreeks van het werk dat ook iets volwassener is dan in onze puberteit en dan heb je geen tijd om te eten als je om 8 uur op een concert moet zijn.
Een concert met manlief … we moeten het meer doen … zeggen we elke keer.
Ziediswiedadieris 
*kijkt verward naar zijn gsm* 🙂
@Mick: hihihi …. onze ‘stagemanager’ zat net toevallig ook in Valencia. Blijkbaar is het daar Night of The Proms? Ik zei het nog tegen manlief: Mick en Wout en Lama en onze Fff zouden het heeeel goed met elkaar kunnen vinden. Moest ik in het bezit zijn van jullie gsmnummer, jullie hadden naar de Night of The Proms kunnen gaan. (moest het u interesseren ;-)))
Moet of mag je om 20h op een concert zijn?
zalig toch, zo een concerten 🙂
Zo leuk.
prachtig, ontroerend en voor mij een beetje triestmakend: de gedeelde passie…
Aan je tekst te lezen, kan ik je ook alleen maar aanraden vaker met manlief op concert te gaan!
Hee ik was daar ook! Net als duizenden andere mensen trouwens – man, wat een volk! Maar het was goed, heel goed.
mooi. ik had er graag bij geweest, bij ozark
‘Achterbank auto’ en ‘quickie’ brachten mij aanvankelijk op verkeerde gedachten. 😉
@patrick: zo had ik het nog niet bekeken. Maar ik kom het liefst op tijd. Heb zelf toch wel een grondige hekel aan laatkomers. Zeker als ze voor mijn beeld lopen 😉
@biezonder: Hee, das tof!
@Menck: ik had zelfs enkele familieleden die bijna de handen voor de ogen sloegen en niet meer verder wilden lezen. Gelukkig deden ze dat wel en was het allemaal heeel onschuldig. 🙂
Volgens mij ben jij de enige bij wie de achterbanken naarmate de leeftijd groeit, ruimer geworden zijn.
Mijn lijf is dusdanig meegegroeit met die leeftijd, dat achterbanken zeer zeker steeds kleiner worden.
Ozark… ‘k zag hem op Cactus. Spijt natuurlijk dat ik weer te lui was om kaarten voor dit te bestellen.