Patrick gooide een stokje … het vervolg lees je op zijn blog.
Wanneer ik vroeger geen zin had om te gaan slapen, uit angst voor nachthengsten en horrormerries, zei mijn moeder altijd: “In je dromen win je altijd.”
Dat vond ik onzin, zever in pakskes.
Het brandend huis waar ik nacht in, nacht uit, in terechtkwam, was onoverwinnelijk, niet te kloppen. Nooit vond ik de uitgang, nooit was er een brandblusser en altijd hoorde ik mijn moeder en mijn zus schreeuwen om hulp.
Dramatisch? Yep, zeer erg. Het was een droom die me tot in mijn puberjaren achtervolgde.
De alomgekende naaktdroom had ik nooit. Het dromen dat ik kon vliegen kwam wel veel voor. Die heb ik af en toe nog. En dat is heerlijk.
Ziediswiedadieris 
Zeg het eens …