Plots moet ik denken aan alle mannen waarin ik mijn energie stak. Op wiens telefoontje ik uren wachtte, langs wiens huis ik veel te dikwijls reed. Sommige mannen zijn mijn verdriet niet waard. Diegenen die me een wee gevoel in mijn maag gaven, die me puberaal deden zweven en me dan de baksteenbehandeling toebedeelden.
Of hoe ik heel blij ben met mijn huidige man. (En ik eigenlijk heeel graag de cd van Duffy krijg voor mijn verjaardag)
gezien bij Meneertje Confituur
Ziediswiedadieris 
Zeg het eens …