De laatste dagen/weken voel ik weer de golf, de gloed van mooie mensen om me heen. Mensen die ik niet goed ken, die ik slechts werkgerelateerd heb geraakt.
Vandaag hebben twee van die mensen mij een keelkrop ter grootte van de Rocky Mountains bezorgd.
“Je krijgt wat je geeft”. Bond Zonder Naam en wat té zeemzoeterig volgens mijn stoere en imagohechtend ikzelfje. Toch zit daar zo’n grond van waarheid in.
Twee (bijna wild-)vreemde mensen schonken me vandaag iets dat recht uit hun hart kwam. Waarom? vraag ik me dan soms af. Waarom doen mensen zo lief tegen mij? Waarom zijn ze zo warm?
Een schrijfboekje met een prachtige roze harde omslag. Zelfs irl hebben ze al door dat ik af en toe best roze ben. Deze mooie vrouw wist enkele weken geleden diep door te dringen in mijn weke onderbuik. Terwijl we eerst nog nuchter vergaderden, zaten we 2 uur later nog te babbelen over het werk en de emoties daaromtrent, over teleurstellingen, overwinningen, over vrouw-zijn, onze onzekerheden, onze overtuigingen… en hoe onze levens gelijk stroomden.
Vandaag gaf ze me het boekje in cadeauverpakking. Ze zag het liggen en dacht aan mij. Wat vind ik dat fijn, dat mensen aan me denken door zoiets moois te zien. Schrijven en roze … that’s me.
Het ander geschenk was heel wat prozaïscher maar niet minder waardevol: 5 crème-au-beurregebakjes, versierd met hagelslag en smarties. Omdat ze besloten dat ik toch moest kunnen meegenieten van het startmoment dat ik miste. Ik kreeg er gratis en voor niks een hele receptbeschrijving bij. Waarbij ik in mijn hoofd afhaakte na de eerste vermelding van een halve kg boter en een halve liter pudding die dan samen 1 literpot weet ik veel wat vormden. (ik ben geen receptenmens, ik ben wat te simpel daarvoor) De glimlach en de warmte zat verwerkt in het eindproduct dat heerlijk was.
Ik at het eerste gebakje in mijn wagen naar huis en veroberde mijn tweede zonet met zoonlief naast mij in de zetel. Duimen en vingers afgelikt. Buik vol en hart en ziel ook.
Soms krijg ik dingen waarvan ik vind dat ik ze verdien. Soms ontvang ik wat ik helemaal niet verwachtte. Meestal verwacht ik niks en vrees ik dikwijls zelfs het ergste.
Vandaag is een mooie dag, vandaag is zacht en roze en wolkig wit met blauw. Vandaag ben ik fluffy en donzig, melig en wattig blij. Soms is alles zon. Vandaag…
Ziediswiedadieris 
Zeg het eens …