Twit2art viii

Mijn vierde, zijn achtste … en wat mij betreft zijn we rond.

ben benieuwd! Dit lijkt de moeite 🙂

Nieuwsgierigheid is de kat van de porseleinenkast.

Het porselein vliegt hier. Regelmatig. Rond zijn oren.

Hoort hij wat ik zeg? En luistert hij?

In die volgorde moeten ze aan de muur. Net zoals elke verbouwing in ons huis is dat een vierjarenplan. Dus binnen vier jaar kan ik u perfect laten zien hoe ze perfect passen aan mijn slaapkamermuur.

Of misschien iets sneller? (De kunstenaar van twit2art zit al achter mijn veren … om ze allemaal te laten zien)

En ik kan hem niks weigeren, zo’n charmante man. *kuch, kuch, verslikt zich in haar eigen speeksel*

Livde

Ik kan me steendood ergeren. Aan zijn werkverslaving, zijn humeurigheid, zijn inertie… aan het feit dat hij alles perfect óp het afwasmachien zet (en zelden erín), dat hij zijn tondeuse telkens laat liggen, dat hij nooit een wasmachine inlaadt (en dus ook nooit uitlaadt), dat hij zoveel tijd voor zichzelf nodig heeft, dat hij soms niet antwoordt als ik iets vraag (met als excuus dat hij zich erg concentreert, pfff) …

Maar hij verovert geheel en al mijn hart, als hij een kokendheet bad voor me laat lopen en me een tasje thee brengt wanneer ik daar in zit. Als hij mijn lichaam insmeert met bodylotion omdat ik zelf té veel pijn heb en té ziek ben, als hij me onderstopt en een kus op mijn wang en mijn voorhoofd en mijn neus en mijn kin en … geeft. Dan wil ik met plezier zijn sokken in de wasmand gooien en zijn bord afruimen ….

Hij kan mij krijgen. (En het is veel te lang geleden dat ik dat zei)