Boetes … ik verzamel ze. Verkeerd parkeren en steeds veel te hard rijden. Yep, laat de rotte tomaten maar komen. Hard rijden trekt op niks, ik zei het al. En boetes daarvoor verdien ik. Ik geloof dat ik ondertussen dit jaar toch al wel aan een twee- tot driehonderd euro zit. De boeken en cd’s die ik daarvan had kunnen kopen … slik!
Het doet me iets meer oppassen bij flitspalen, in bebouwde kommen en in de buurt van blauwwitgestreepte toestanden.
Toen ik maandag al zingend en wippend achter mijn autostuur richting Turnhout reed, hing er op de autostrade ineens een motorrijder met blauw pak in mijn ‘achterwerk’. Zeeeer dicht. Ik deed mijn zonnebril af, tuurde in de achteruitkijkspiegel en haalde mijn schouders op. “Wat is de bedoeling? Moet ik aan de kant?” Hij ‘pinkte’, met aandrang, zo leek het.
Zo gauw ik kon, nam ik de afrit (Ik geloof dat het Beerse was) terwijl de gedachten door mijn hoofd schoten. Waren mijn lichten kapot? (Neen, geen lichten aan) Reed ik te hard? (130 km/u, ok een béétje te hard) Had ik zonet niet mijn gsm naast me neergelegd? (Want ik heb geen handsfree) …
Mijn mond werd droog en ik kreeg een krop in mijn keel. Verd … wat deed ik fout?
Op het rond punt was ik al zo zenuwachtig dat ik bijna een mede-weggebruiker ramde. Ik remde nog net op tijd. Toen pas kon ik langs de kant gaan staan.
De motorrijder reed achter me aan en stak me toen voorbij.
Een simpele motard met blauw jack. Dat was alles!
De tranen sprongen in mijn ogen. Slappe lach. Onozel kind! (En vooral één met een slecht geweten!)
Ziediswiedadieris 
Ik ben in zo’n gevallen kwaad op de motard of wat dan ook (witte auto’s met een intrigerende blauwe streep over hun motorkap of zo), die “onrechtmatig de arm der wet personifiëren om er in het verkeer hun eigen voordeel mee te doen”.
Hehe
volgende keer vol in de remmen gaan. Hij zal geen tweede keer meer komen plakken
die is mooi. een collega van mij was in zijn vorige leven verkeersinspecteur. als er dan iemand te dicht op hem reed, deed hij het bordje “volgen” aan. aangekomen op de vluchtstrook liet hij de bestuurder uitstappen om vervolgens zelf verder te rijden (althans, zo vertelt hij het altijd met een Vette Lach, als verkeersinspecteur mocht hij alleen vrachtwagens en bussen aanhouden en geen personenwagens). wees dus maar blij dat je hem niet voor je had zitten.
Oh neen, hilarisch.
Ik reed vroeger met een oranje metaalkleurige fiat punto. Niks politie aan zou je denken en toch zag ik ze soms vertragen als ik af kwam gesjeesd. Persoonlijk vond ik dat geweldig grappig, al was het niet mijn bedoeling om hen trager te doen rijden.
Dit verhaal is trouwens van dezelfde orde als je verhaal waarbij je de gps blindelings de parkeergarage in volgde. Ik moet alweer lachen als ik eraan denk.
Met twee- tot driehonderd euro kan je toch al (mits je niet te kieskeurig bent) een aardig brilletje kopen.
Ik zie het al gebeuren: als er binnenkort een echt zwaantje achter je hangt ga je op je rem gaan staan en als hij dan teken doet om aan kant te gaan zal je eens vriendelijk terugwuiven en er met volle gas vandoor scheuren, denkend: mij gaan ze hier niemeer liggen hebben zenne!