De huishoudelijke taken zijn hier zeer goed verdeeld. Manlief en ik doen niets samen maar hebben ieder een eigen klusjeslijst. Leuk is dat niet altijd. We rekenen op de andere en indien die zijn taak verzaakt, is er toch wel sprake van een continentendrift in het kwadraat. (ambras, in het goed Vlaams)
Aangezien wij beiden het huishouden erger vinden dan een zwaard van Damocles, is het dus een regelmatig onderwerp van conflict. Ik doe niet wat hij moet doen en hij doet niets waarvan wordt verondersteld dat ik het tot een goed einde zal brengen.
Om weer een totaal ander feit te plakken aan mijn ongelooflijk boeiende uitleg (*kuch, kuch): manlief gaat stappen, een pintje pakken met vriend. Ik geniet ontzettend van mijn avondje alleen in huis. Het is dat ik rond een uur of 12 me klaarmaak om alleen te gaan slapen… en ik ineens merk dat ik (met alle lichten aan) in mijn ondergoed voor een open raam sta. Het is namelijk zijn ‘taak’ om ’s avonds de gordijnen te sluiten. Ik schiet in allerijl de badkamer binnen om mijn degelijke bommapyjama aan te trekken (ah, ja, manlief is toch niet thuis) en hoop dat mijn buren niet nét op dat moment hun hond uitlieten.
En was heel blij dat ik juist mijn Marlies Dekkers aanhad. (alsof dat de buurman/vrouw interesseert) Dat is toch altijd mooier dan het eerste beste Hunkemöller-modelletje.
Routine, een schoon ding. Maar ik zal het toch eens overdenken, volgende keer.
Volgens mij hoop je stiekem dat de buren je toch gezien hebben. 😉
Meneer en mevrouw overbuur zijn verzekers stikjaloers!
ik ben er heeeel slecht in aangezien ik vroeger op den buiten woonde in the middle of nowhere, begeef ik me nog steeds als een soort nudist door mijn rijtjeshuisinpreutsvlaanderen tot ergernis van man die het gevoel heeft dat door alle ramen tientallen buren staan te gluren wachtend op een glimp bloot.
Same here babette, ik loop ook nogal eens naakt rond in huis. Het enige raam waardoor iemand mij zou kunnen zien bevindt zich aan de overkant van de straat, enkel 1 klein bovenraampje. Ik hoop altijd dat daar niemand op dat moment door het venster staat te gluren maar mocht dat wel zo zijn, so what. ‘k Heb geen lijf om te showen maar ‘k trek mij daar toch niet te veel van aan eigenlijk.
Ooit heb ik eens op een avond met een vriendin onnozel staan doen voor de spiegel in mijn slaapkamer (was nog op mijn vorig appartement). We waren aan het strijden wiens buik het dikst was en we gingen dat voor de spiegel eens gaan meten en bekijken. We stonden daar te gieren en te doen, tot zij ineens zag dat de gordijnen niet dicht waren en men ons van aan de overkant wel heel klaar en duidelijk kon zien. We stuikten beiden in een slappe lach, trokken de gordijnen dicht en deden lustig voort. Ik was verloren (toen nog).
*ligt dubbel*
Soms is het net genoeg voor een hoop fantasie ….. toch 🙂
Klein beetje overgeorganiseerd, dat huishouden van jullie 😉