Nederlanders. Ik heb daar graag mee te doen. Ze zijn zo spontaan en vriendelijk, enthousiast en bevlogen. Terwijl ik me vroeger redelijk geïntimideerd voelde door hun vlotheid, kan ik die de laatste jaren enorm waarderen.
Ze zijn lekker spitsvondig en heel taalgevoelig. Tenminste, De Hollanders die ik ontmoet. Een innerlijke rem hebben ze niet … ze gaan maar en ze gaan maar … dus wat Vlaamse Nuchterheid kunnen ze soms wel gebruiken.
Helemaal gek ben ik van Nederlanders die hier al even wonen. Ze blijven die drive houden maar kunnen af en toe best al wat Vlaamse trekjes vertonen.
Voor ik hier in cliché’s verval (wat allemaal zever in pakskes is) … de Hollandse meneer van de Expo in het nachtmerrie Wijnegem Shoppingcenter kan rekenen op mijn toekomstige klandizie. Uit de naad gaan om een roze dame het naar haar zin te maken … dat is tof, dat is heerlijk. Meneer, u bent een lust voor mijn oren en een streling voor mijn humor. U kan mij niet krijgen (een Kleine Hollander, maak dat mee!) maar ik koop in de toekomst al mijn passe-partouts bij u. Jihaa!
Ziediswiedadieris 
Zeg het eens …