In één adem vernoemt worden met Lamazone (een buitenlandse blogster), ImkeDielen (een blonde belangrijke blogster), Tante Annie en de dingen (een bekwame blogster), Sas Van Gent (een beweeglijke blogster) en Vuur (een bevallige blogster) … tja … daar zou een mens dus van gaan stinken.
Clo is een schatje. Ze zet mij in de gazet. Ik sta daar graag aan. Ik geef dat toe. Nah!
Ziediswiedadieris 
Oei! Zij die gestopt zijn groeten de gazet! Zou je mij eventueel een scan kunnen mailen, lieve Tantieris?
Hoe, wat, waar ???
welke gazet? toch niet de gazet?
O,zij die in het buitenland zitten zouden dat ook wel willen zien!
Ik zet de ramen open!
Was getekend
In een artikel over de GGD (Girl Geek Dinners) in Gazet van Antwerpen. Heb wel ook geen scan, sorry…
heb gevraagd om een exemplaartje te kopen maar vrees dat ik het niet zal te zien krijgen… das ’t nadeel van niet in A’pen te wonen. Iemand een scan? 🙂
Ik plak de tekst hieronder… Kan er aan via de journalistendatabank, en bij de tekst staat normaal gezien ook altijd een pdf-file van de ingescande pagina. Hier ook, maar per toeval is het nu toch wel juist een foute pdf van een ándere pagina.
“U blogt toch ook?”
Wie had gedacht dat vrouwen en IT een hopeloze combinatie zijn, zit goed fout. Dat bewijst het succes van de Girl Geek Dinners nog maar eens. Begonnen als loutere bijeenkomst over technologie for women only, hebben de dinners nu het elan gekregen van echte netwerkavonden, waar de crème van de vrouwelijke Vlaamse blogwereld geen editie van wil missen. Aline Van der Borght schoof mee aan.
De term ‘girl geek’ is overgewaaid uit Londen, waar internet-technologe Sarah Blow sinds 2005 London Girl Geek Dinners organiseert. Haar verhaal ging als volgt: “Op een avond ging ik naar een London Geek Dinner, een bijeenkomst voor ICT’ers. Er waren zo’n 100 mensen in de zaal, en amper vier vrouwen. Ik raakte in gesprek met enkele mannen die dachten dat ik een marketingmadam was. ‘Negeer onze praatjes over programmeren maar’, zei er een. En ze discussieerden verder over een moeilijk op te lossen IT-probleem. Eerst liet ik hen kletsen. Stomverbaasd keken ze me aan toen ik het toch niet kon laten om hen de oplossing op een zilveren schaaltje te presenteren. Laten we zeggen dat ik pas toen in het clubje aanvaard werd. Toen ik later op de metro naar huis zat, stak het me tegen dat er zo weinig vrouwen waren. Waarom zelf geen soortgelijk event opstarten, maar uitsluitend voor vrouwen? Een London Girl Geek Dinner. Ik zette mijn idee op mijn blog. Het regende positieve reacties. Intussen zijn er Girl Geek Dinners in Canada, Italië, Duitsland, Nederland, Ierland, Australië, Nieuw-Zeeland, Amerika, Maleisië en Griekenland.”
De Girl Geek Dinners werken elke editie samen met sponsors die, in ruil voor naambekendheid, gratis eten, drinken en een goodiebag voorzien. “In het begin wilde ik het event gewoon betalend houden”, vertelt Blow. “Maar er kwamen steeds meer vrouwen van grote, invloedrijke firma’s. Ze vertelden het concept enthousiast door aan hun bazen. Die zagen het wel zitten om in ruil voor reclame ons te sponsoren. Nu zijn alle Dinners aan een bekende naam gekoppeld, de laatste aan niemand minder dan Google. Kan je in de dot-com wereld nog een grotere vis bedenken?”
Muurbloempjes en
pratende sachochen
Belgische oppergeek Clo Willaerts, marketing webmanager bij Sanoma Magazines, bracht de Dinners naar België onder de noemer Brussels Girl Geek Dinner. Ze organiseerde de eerste exact een jaar geleden en is intussen al met de achtste editie in de weer. “Vroeger ging ik net als Sarah naar zo’n ICT-netwerkingsbijeenkomsten waar de weinige vrouwen veeleer als muurbloempjes fungeerden. Eigenlijk is het vreemd dat er niet meer vrouwen in de IT-wereld zitten. Het is een ideale job: je kunt van thuis werken, hoeft nooit in de file te staan. Het beeld van vrouwelijke programmeurs met een seutig uiterlijk en een oubollig brilletje klopt natuurlijk niet. Het zijn juist zo’n heerlijk realistische mensen om mee te werken. Niet het uiterlijk of gladde verkooppraatjes tellen, maar wel je professionele capaciteiten. De term geek mocht vroeger misschien seutig overkomen, maar is nu een statussymbool. Dat je met internet en blogging bezig bent, bewijst dat je meebent met je tijd en nieuwsgierig bent. Als je juist niets van technologie kent, word je hier scheef bekeken. ”
“Ik heb ook een lange weg afgelegd. Voor ik in de IT-wereld stapte, had ik nog nooit een HTML-code van dichtbij gezien. Eerst werkte ik voor televisie, later raakte ik via een omweg bij een webradio verzeild. De helpdeskmannen van Skynet zaten in de kantoren net boven ons. Toen zij in de pauze bij ons een sigaretje kwamen roken, vroeg ik vaak aan een van hen om me met websites en dergelijke te helpen. En van het een kwam het ander. Nu zou ik internet, Facebook, Twitter, Blackberry, iPhone en andere technologische snufjes geen moment meer kunnen missen. En neen, mannen zijn helemaal niet uitgesloten. Elke girl geek mag één man meenemen. We noemen hen de pratende sacochen.”
Bloggers aan de macht
“Bij elke editie, bieden meestal zo’n vijf mensen zich vrijwillig aan om me te helpen”, gaat Clo Willaerts verder. “Gelukkig maar, want alleen zou ik dit niet meer kunnen. De juiste locatie vinden, sprekers, sponsors… Er komt heel wat bij kijken. Wij doen dit in onze vrije tijd, puur voor het plezier. We proberen telkens leuke locaties te vinden. Ook de sprekers brengen we steeds in verband met het internet: zo stonden presentaties over de invloed van het net op de vrouwelijke seksualiteitsbeleving en artificiële intelligentie al op het programma. De harde kern van de girl geeks bedraagt momenteel zo’n 100 mensen. De meesten hebben een eigen blog: Imke Dielen, Lamazone, Tante Annie en de dingen, Sas van Gent, Vuur, Tantieris,…De top van de femibloggers komt altijd. Eigenlijk is het best wel grappig om te zien hoe bloggers reageren als ze elkaar voor het eerst in het echte leven ontmoeten. Ze kennen elkaar al lang alleen via de virtuele wereld. ”
Sas van Gent, alias blogster Saskia Videler, is ondertussen een fervente Geek Dinner-aanhanger. “Ik kom op een leuke manier met gelijkgezinde zielen in contact. Met meiden die ook diepere technologische gesprekken kunnen voeren. Maar ook seks, relaties en kinderen komen aan bod. Het hoeft allemaal niet zo strak te zijn. Als de mensen zich maar amuseren.”
Sponsors hebben het concept van de Dinners ook goed door. De meeste aanwezigen bloggen erover en vele bedrijven kunnen zich, gezien het stijgende succes van vrouwelijke blogs, geen betere reclame wensen. “Bloggers hebben in dit opzicht een bevoorrechte positie. Ze spenderen veel tijd op het internet en weten wat er allemaal leeft”, vertelt Imke Dielen, waarschijnlijk één van de meest invloedrijke blogsters van het moment.
Businesskaartjes
Dat de Girl Geek Dinners van loutere praatbijeenkomsten tot heuse netwerkingevents zijn uitgegroeid, vindt Willaerts een niet meer dan logische evolutie. “In elke sector moet je netwerken. Maar wat me stoort op gewone netwerkingsavonden is dat mannen meteen met hun businesskaartje gaan zwaaien, terwijl vrouwen meer informeel en minder agressief te werk gaan.”
Wat brengt de toekomst voor de Girl Geek Dinner? “Goh, ik zou graag ook Dinners in Wallonië opzetten. En het klinkt misschien wat stom, maar mijn voornaamste doel is toch een beetje de verouderde visie op IT’ers veranderen. Ik wil aan 18-jarige meisjes tonen dat het helemaal niet seutig is om informatica te studeren.”
Tis wat hè! Ik heb een exemplaar thuis. Zal zien of ik het op mijn werk kan scannen, gaat wel lukken denk ik.
[…] artikel in GvA Gepubliceerd op oktober 7, 2008 Mijmeringen Tantieris begon met het stoefen, dus helpen we ‘t clubje maar mee. Klik hieronder voor een leesbare […]
Juf Dielen was me voor 🙂
het scheelde nochtans niet veel of ik was om zeep geweest. en die van gva zich maar suf surfen