Wanneer ik in een stuk meespeel, herschrijft de regisseur het altijd zodanig dat ik in strakke pakjes over het podium moet huppelen en iemand zwaar moet binnendoen.
Ik zit niet graag in een strak pakje (gesproken door iemand die pas sedert vorig jaar terug een badpak aandoet – na een pauze van minstens 10 jaar) én ik doe niet graag vreemde mannen binnen.
Het voordeel is dat ik dan wat op mijn eten let en aan mijn buikspieren werk. Een ander minder groot nadeel is dat de man in kwestie al bijna 15 jaar samen is met zijn eigen man. Dus geen nare gevolgen… jihaa.
Volgens mij staat er op mijn voorhoofd ‘strakke del’ getatoeëerd?
Ziediswiedadieris 
Zeg het eens …