15 en een crush van hier tot Tokio.
Morten Harket was de mooiste jongen die ik ooit zag. En hij kon zingen. Pluspunt nummer 2!
Take on me was een schitterend nummer, dat ik perfect kon meekwelen. (nu ja, Morten kan wel héél hoog!) En dan te denken dat hij eerst priester wou worden … dat zou een zonde geweest zijn.
Laito deed me enkele weken geleden even nadenken:
Dikwijls is de eerste versie van een nummer voor jou het mooiste, beste, indrukwekkendste.
Sorry Prince, maar Sinead doet het voor mij nog altijd beter. (Al is het nummer natuurlijk van hém zelf). Tot manlief mij (zeer verontwaardigd) wees op de schrijver van het nummer, had ik daar zelfs geen vermoeden van. (Slapen met een ware Prince-addict leert u wel wat over zijn muziekgeschiedenis).

Laito had het over a-ha. Toen ik wat ging you-tuben, kwam ik tot de volgende ontdekking:

Atrocity: eerder lach- dan indrukwekkend. Hellup …

Nog een hardrock, heavymetal, black weet-ik-veel-wat-versie. Wat hebben zo’n groepen met a-ha????

Barbiepoppenversie. Pulease!!!

Mario Lopez met een dansversie … o … my … god …

Vasco & Millboy gaven waarschijnlijk de inspiratie voor …

Milk Inc.

Niet doen, mensen, zo’n prachtig nummer verkrachten … doe me dat niet aan.

Met andere woorden:

Het origineel is toch nog altijd het beste.

Leven is een kaartspel 36

Klaveren tien:

Versrikkeluk, zeggen de buren.