“Heej”. We botsen bijna. Haar hoofd tegen mijn borsten, mijn voeten op haar tenen. Zo dicht komt ze anders nooit. Ik kijk neer op haar. Letterlijk, dan. Want figuurlijk is zij een grote madam.

Mijn lach parelt. “Kom hier, ik voel een knuffelneiging.” De omhelzing is onverwacht maar niet minder warm. Haar geur is me onbekend. Zo dicht komen we nooit.

Een paar minuten later voel ik gekriebel in mijn nek. De vingers kruipen omhoog tot op mijn hoofd. Een kus belandt op mijn rechterwang. Deze glimlach is ook al zo nieuw.

Een knipoog van S., een kushandje van G…

Waarom is iedereen zo lief vandaag?

De achterdocht is kwellend want het antwoord is geschreven op hun voorhoofd. Lief … ze laten me weten dat ze me ‘ook’ lief vinden. We staan ‘ook’ achter jou, we vinden jou ‘ook’ de moeite.

Door hun liefde laten ze me weten, dat ik zelf wat liever moet zijn. Vergeven … het valt me zwaar. Hoe kan ik het doen? Wanneer het gif blijft sijpelen …