Leven is een kaartspel 48

Harten negen:

Stemt het u mild, een tegen van uzelf?

Slow you down – Sarah

Je kan zeggen wat je wil

Je bent al weg

ver van mij vandaan

In die wereld die ik niet ken

die niet de mijne is

En ik mis je

ik mis je meer dan mezelf

Ik geloof

dat wij vinden

maar nu niet

niet nu

en morgen

misschien …

Ga maar

ga maar, mijn lief

en vindt

wat je zoekt

wat je wil

ook al ben ik dat niet …

Ga maar,

ga maar weg

maar vergeet mij niet.

Of toch …

Dat moet je kunnen

een nummerplaat hebben met daarop “JHU 123” en dan overal gegarandeerd 20 km/u te tráág rijden. Grrr….

Gedichtendag

Na bijna vijf jaar bloggen kan ik al spreken over bloggewoontes …

Muziek op gedichtendag is er zo eentje. Omdat in muziek de mooiste woorden worden gemaakt.

Gisterenavond, veel te laat … Frank op tv. Frank kan mij krijgen, Frank is een mooie man, vooral vanbinnen. Een man die zulke teksten schrijft … die mag dus zijn sloefkes wel eens onder mijn bed zetten.

Alle gekheid op een stokje: ik heb nood aan wat gewaai, gebliksem. Ik wil storm om mij heen. Omdat de orkaan in mezelf steeds wilder wordt. Een Katrina in Tantieris. Frank is mijn Brad Pitt vandaag. Hij bouwt het noodhuis.

Het was windstil
Op een zondag
Dat ik besloot
Later vrij te zijn
Gevangen in eenzaamheid
Je weet wel hoe dat afliep
Na die nacht bleef jij bij mij
Verlangen kan zo sterk zijn

Maar waar is de storm
Waar is de bliksem
Word wakker kijk mij aan
Waar is de storm
Waar is de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Belofte maakt schuld
In jouw ogen
Scheen een licht
Bestemd voor mij
Er is niemand
Die daar recht in kijkt
Jij had zo je vrienden
En ik bleef maar staan
Tot jij mij zag
De woorden die jij
Tegen mij zei

Waar is de storm
Waar is de bliksem
Het vuur gloeit onder de vulkaan
Waar blijft de storm
Waar blijft de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Wat laat ik achter
Verbrande schepen
Een stad vol verliezers
En een deel van mijn leven
En een paar vrienden
Met wat vage beloftes
Maar ik neem jou mee
Als jij dat wilt

Heb jij soms dat gevoel ook
Niet thuis te horen
In deze tijd
Maar in een film
Uit de jaren vijftig
James Dean ging vroeg dood
Zijn droom
Kwam snel aan een eind
Maar ik wil
Nog zo lang hier zijn

Want hier komt de storm
Hier komt de bliksem
Splijt de hemel
Breek de maan
Hier komt de storm
Hier komt de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Wat laat ik achter
Een huis vol met leegte
Waar ik nooit thuis kwam
Maar op bezoek bij een vreemde

Ik wil jouw geur in mijn lakens
Ik wil jouw gezicht in mijn spiegel
Ik wil jouw hand op mijn lichaam
Ik wil jouw mond op mijn mond
Ik wil jouw fluister in mijn oren
Ik wil jouw lach in mijn ogen
Ik wil jou kussen in mijn armen
Ik wil jouw hart op mijn tong

Ik wil jouw stem in mijn dromen

U zorgt toch ook.

Wachtkamer bij de kijk-dokter. Niet meteen mijn favoriete plek. Die kijkdokter, dan. De wachtkamer is best leuk. Met zwangere buiken aan de muur, info-avonden rond de menopauze of onvruchtbaarheid en het gevoel dat ikzelf nu eens niet aan die muur pas. Oude Flairs, Talkies, Goed Gevoel-ens en Libelles die fladderen rond uw oren.

Advertentie … medio 2008.

Geraakt, gepakt, geshockeerd. Die Nederlanders kunnen dat. Eenvoudig, simpel en tegelijk alleszeggend.

Ik heb goed gekeken. Naar haar. Die moedige ouwe dame die zich effectief voor heel de wereld uitkleedt. Dát moet je durven. ’t Is mooi. Tegelijk is het in-triest.

Ja, gepakt. Ik.

The Omen

Optimistisch … ik geloof …

Wanneer ik een interview beluister met deze madame, bedenk ik me het volgende: misschien moet ik wel nog eens JA zeggen.

Ik ben mijn glans kwijt. En ik weet waar hij ligt.

Hebt ge goesting? Kom dan maar mee. Ik weet een plekje waar het goed vertoeven is. Waar uw buik verwend wordt en uw hart sneller gaat slaan. Waar uw hoofd lichter wordt, uw ogen groter glanzen, uw tong uw lippen strijkt zonder dat ge erg in hebt. Uw heupen zullen dansen, uw ribben houden uw adem niet meer in toom, haar streling zal u in extase doen smelten voor mijn lust.

Hebt ge goesting?

Kom dan maar mee. Ik weet een plekje. Ik neem u mee, onder mijn vleugels, op mijn schouders. Vlieg maar mee, op de golven van mijn stem, op de deining van mijn billen. Geniet van de rauwheid van mijn timbre. Laat u gaan, schud uw schouders, beweeg uw armen, streel, aai, zwaai, zwier …..

Ik zie het. Ge hebt goesting!

Zondag

…ochtend. Zoonlief is niet thuis. Om 12.00 uur pas uit ons bed.

Badkamer. Tantieris in bad. Manlief komt binnen.

Hij kijkt. Ik zwijg. Na een lange tijd waarin weinig wordt gesproken, maar veel wordt gezegd, mompelt hij: “Ik kwam eigenlijk een t-shirt zoeken.”

Mijn antwoord: “En toen vond je mij?!”

Onze lach spreekt boekdelen.

Leven is een kaartspel 47

Harten acht:

Zult u straks nog te vinden zijn voor poker of patience?

Medelijden

“Your battery is charging normally, however it’s reaching the end of its usuable life.”

Plots lijk ik een relatie met mijn batterij aan te gaan en voel ik een scheut van medeleven. “The end of its usuable life”  Stel je voor dat er zoiets ooit over mij wordt gezegd.

Ocharme mijn batterij …