Zo noem ik hem. Niet altijd ben ik het met hem eens. Maar wanneer ik hem hoor praten over Toscane, literatuur, zijn geloof in een multiculturele samenleving, zijn hoop voor een maxi-Europa zonder mono-mensen, zijn menselijke foutjes en kantjes die hij er niet afloopt maar fietst…
Dan denk ik vandaag, na het interview op Radio 1: Ik vind Guy Verhofstadt een sympathieke mens. De politicus in hem rustte even uit, sijpelde wel binnen maar werd overspoeld door het hoge Kuifje in Europa-gehalte dat ik steeds in hem zie.
De Guy is zo slecht nog nie.
Ziediswiedadieris
Tantieris
Ziediswiedadieris 
Hij kreeg me warm voor de boeken die hij voorstelde (ook om degene die ik al gelezen had te herlezen), wat een verschil met het verschrikkelijk stroeve gesprek met Leterme twee dagen voorheen.
Off topic. Bedankt voor het vernoemen mijner naam bij uw verkiezing van bloger van de week op nieuws.be
Mijn ego was weer eens gestreeld.
Was getekend
ik denk ook dat het een heerlijke man is,
ik mag hem graag zou wel eens een pintje met hem willen drinken 🙂
Volledig mee eens. Vele politiekers hier te lande komen nog niet aan zijn hielen. De interviews met Leterme waren om te huilen of om je een breuk te lachen.
Je zou wel eens gelijk kunnen hebben.
Maar zwijg me over Leterme…
Inderdaad één van de betere politici…met gevoel voor het esthetische…
een gevoelensmens…