22 jaar geleden klopte Zeventien aan mijn deur.
Mét een boodschap. Een bittere.
Liefde is effectief voor mooie meisjes. Jongens houden van blond met lange benen. Intelligentie is niet nodig. Humor is overbodig. Adrem zijn is vervelend.
Het kruipt in uw systeem. Uw poriën raken verstopt. Door acné, natuurlijk, want je bent zeventien. Maar ook door het verlangen naar een Valentijnkaart van die éne, onbereikbare jongen, dat vanzelfsprekend smeer dat mooie mensen in de ogen van anderen kunnen druppelen. Het wordt smerig om uzelf zo te vernederen dat weerwraak nog de enige drang is die u voortdrijft.
Op mijn negendertigste word ik al wel gekozen om mee te doen met basketbal, mag ik in een ploeg zitten, is het mogelijk dat een ‘ugly duckling girl’ als ik een cheer-leider is.
Maar wanneer Sarah zingt, sluipt de weemoed binnen en voel ik weer dat ongelooflijk wanhopig overgeschoten gevoel van Zeventien.
Ziediswiedadieris 
En dan zit je daar de volgende vijftig jaar met een lompe zonder humor. Toftof!
Sarah blijft je raken….een bijzonder mens met bijzondere muziek!
Ja hoor, we zijn allemaal zeventien geweest en bijlange nog niet deftig.
Pssst..
Waar ben je gebleven?
@Zap
Yes, yes……Maar je zal maar eens een man zijn
Erg speciaal filmpje. Het komt “aan”. Ik ben benieuwd of er nog meer artikelen zoals over Sarah komen 🙂