Wee(r)-moed

Het huilen staat me nader dan het lachen. Maar tranen stromen niet.
Iets anders wel.
On-aan-raakbaar. Het fladdert.
Langs mijn ogen via mijn hart en ziel naar de onderbuik. Mijn kern die me steeds de weg wijst. Ik luister niet altijd.
Koppig mens.
Ik.

Koppige buik.
Signalen sturen die vallen als druppels op een hete plaat. Het kookpunt is bereikt. De golf die me overspoelt wanneer ik hen omarm maakt alles duidelijk.
Keuzes maken.
Voor mij. Niet voor een ander.
Ik wentel me in hun enthousiasme, hun warmte. Het is thuiskomen.
Door hen. Bij mij.

Het huilen staat me nader dan het lachen. Ik glim. Ik ween. Weemoed.

Spring eens in the air …

’t Is Lente, zeker?

Anita Baker bakt weer iets moois.

Ik ben een vrouw

en neen, hier volgt geen idioot clipje van Joyce en consoorten.

Lisa is all woman. Altijd al geweest. Niet écht knap maar mét uitstraling. Vandaag ben ik strijdlustig. En vrolijk. Uit de weg te gaan.

Ik sla met mijn vuist op de tafel. Ik ben fél en aanwezig.Vrouw zijn is soms shit maar dikwijls zo heerlijk. En behandeld worden als ‘vrouw’ is nog heerlijker. Wanneer hij door mijn haar streelt en ik hem mijn hals aanbied. Wanneer hij zijn hand op mijn onderrug legt en de deur opent. Wanneer hij lacht tegen mijn wang en fluistert in mijn oor. Hij kan mij krijgen. Ik zeg: nóg, nóg, nóg … want vandaag ben ik onverzadigbaar.

Zo’n clipje maken lijkt me zalig. En tegelijk zalig lollig.

Donder en op – i can do better than you van Sarah

Soms kijk ik naar jou
van hoog
gelukkig hoog
nu
want toen
toen zat ik zo laag.
Ik weet
in hart
in ziel
en vooral in die zachte onderbuik van mij:
ik kan beter dan gij.
Slechts jij-zelf zijn
deed me zien
dat ik
en jij
niets
maar dan ook echt niets.
Mooie memories
het zal me een … wezen.
Ik heb er het schijt en veel lak aan.
ik kan beter dan gij
Dat is
zeker.

Hou het tussen je vingertoppen. Doe alsof het vlinderkusjes zijn. Glimlach, stilletjes. Laat het kabbelen. Kabbelanders. Babbelanders. Zacht. Liefleuk.

via Loslopend en Wild

Lucht(ig)

Soms moeten dingen gezegd. Hoe zwaar en zwart en lelijk ze ook zijn. Ik toon ze.

Het maakt alles licht(er) en luchtig. Draaglijk(er).

De pijn durft vergroten. De last wordt zwaarder. Maar mee-dragen ontlast. Alleen-dragen martelt.

We zetten onze schouders eronder. We zullen doorgaan. Tot het licht niet meer schijnt en de ogen zich sluiten. Tot dan.

Ramses doet het ook.

Zwijmelt u mee?

Laat ons zingen,

een simpel, klein, olijk, vrolijk liedje.

Suikerstokkenzoet en lieflijk.

Ik word er helemaal blij van. Vandaag ben ik van u. En u van mij. Love is in the air. Ik ook.

Jason Mraz-I’m yours

Slow you down – Sarah

Je kan zeggen wat je wil

Je bent al weg

ver van mij vandaan

In die wereld die ik niet ken

die niet de mijne is

En ik mis je

ik mis je meer dan mezelf

Ik geloof

dat wij vinden

maar nu niet

niet nu

en morgen

misschien …

Ga maar

ga maar, mijn lief

en vindt

wat je zoekt

wat je wil

ook al ben ik dat niet …

Ga maar,

ga maar weg

maar vergeet mij niet.

Of toch …

Gedichtendag

Na bijna vijf jaar bloggen kan ik al spreken over bloggewoontes …

Muziek op gedichtendag is er zo eentje. Omdat in muziek de mooiste woorden worden gemaakt.

Gisterenavond, veel te laat … Frank op tv. Frank kan mij krijgen, Frank is een mooie man, vooral vanbinnen. Een man die zulke teksten schrijft … die mag dus zijn sloefkes wel eens onder mijn bed zetten.

Alle gekheid op een stokje: ik heb nood aan wat gewaai, gebliksem. Ik wil storm om mij heen. Omdat de orkaan in mezelf steeds wilder wordt. Een Katrina in Tantieris. Frank is mijn Brad Pitt vandaag. Hij bouwt het noodhuis.

Het was windstil
Op een zondag
Dat ik besloot
Later vrij te zijn
Gevangen in eenzaamheid
Je weet wel hoe dat afliep
Na die nacht bleef jij bij mij
Verlangen kan zo sterk zijn

Maar waar is de storm
Waar is de bliksem
Word wakker kijk mij aan
Waar is de storm
Waar is de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Belofte maakt schuld
In jouw ogen
Scheen een licht
Bestemd voor mij
Er is niemand
Die daar recht in kijkt
Jij had zo je vrienden
En ik bleef maar staan
Tot jij mij zag
De woorden die jij
Tegen mij zei

Waar is de storm
Waar is de bliksem
Het vuur gloeit onder de vulkaan
Waar blijft de storm
Waar blijft de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Wat laat ik achter
Verbrande schepen
Een stad vol verliezers
En een deel van mijn leven
En een paar vrienden
Met wat vage beloftes
Maar ik neem jou mee
Als jij dat wilt

Heb jij soms dat gevoel ook
Niet thuis te horen
In deze tijd
Maar in een film
Uit de jaren vijftig
James Dean ging vroeg dood
Zijn droom
Kwam snel aan een eind
Maar ik wil
Nog zo lang hier zijn

Want hier komt de storm
Hier komt de bliksem
Splijt de hemel
Breek de maan
Hier komt de storm
Hier komt de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Wat laat ik achter
Een huis vol met leegte
Waar ik nooit thuis kwam
Maar op bezoek bij een vreemde

Ik wil jouw geur in mijn lakens
Ik wil jouw gezicht in mijn spiegel
Ik wil jouw hand op mijn lichaam
Ik wil jouw mond op mijn mond
Ik wil jouw fluister in mijn oren
Ik wil jouw lach in mijn ogen
Ik wil jou kussen in mijn armen
Ik wil jouw hart op mijn tong

Ik wil jouw stem in mijn dromen

Hebt ge goesting? Kom dan maar mee. Ik weet een plekje waar het goed vertoeven is. Waar uw buik verwend wordt en uw hart sneller gaat slaan. Waar uw hoofd lichter wordt, uw ogen groter glanzen, uw tong uw lippen strijkt zonder dat ge erg in hebt. Uw heupen zullen dansen, uw ribben houden uw adem niet meer in toom, haar streling zal u in extase doen smelten voor mijn lust.

Hebt ge goesting?

Kom dan maar mee. Ik weet een plekje. Ik neem u mee, onder mijn vleugels, op mijn schouders. Vlieg maar mee, op de golven van mijn stem, op de deining van mijn billen. Geniet van de rauwheid van mijn timbre. Laat u gaan, schud uw schouders, beweeg uw armen, streel, aai, zwaai, zwier …..

Ik zie het. Ge hebt goesting!