At Seventeen – Sarah

22 jaar geleden klopte Zeventien aan mijn deur.

Mét een boodschap. Een bittere.

Liefde is effectief voor mooie meisjes. Jongens houden van  blond met lange benen. Intelligentie is niet nodig. Humor is overbodig. Adrem zijn is vervelend.

Het kruipt in uw systeem. Uw poriën raken verstopt. Door acné, natuurlijk, want je bent zeventien. Maar ook door het verlangen naar een Valentijnkaart van die éne, onbereikbare jongen, dat vanzelfsprekend smeer dat mooie mensen in de ogen van anderen kunnen druppelen. Het wordt smerig om uzelf zo te vernederen dat weerwraak nog de enige drang is die u voortdrijft.

Op mijn negendertigste word ik al wel gekozen om mee te doen met basketbal, mag ik in een ploeg zitten, is het mogelijk dat een ‘ugly duckling girl’ als ik een cheer-leider is.

Maar wanneer Sarah zingt, sluipt de weemoed binnen en voel ik weer dat ongelooflijk wanhopig overgeschoten gevoel van Zeventien.

I like to move it, move it…

Aan het denken … een Menckske doen? Of gewoonweg verhuizen?

Dag allemaal?

Groetjes

Iris

En plots ben ik blogger van de week. Amai!

Love is all around – nat nat nat

*iedereen kruipt mee in zeemzoeterige mode*

(een klein muziekje om u te helpen, de kotsbakjes (excusez le mot) in de buurt)

Een aantal jaren geleden stal hij mijn hart. Zo’ne lieve mens, mij op een bingokaartje zetten, ik was op slag van slag. Ondanks het feit dat ik hem die avond irl miste, kon hij bij mij wel een potje breken. Aandacht, ik kick daarop. Ja, ik geef dat toe.

Naarmate de tijd vorderde werd hij wat bruter en brak hij heelder bloembakken. Niet de mijne … behalve die ene keer wat bloemerige aandacht, verwelkte Tantieris op zijn blog. Geen erg. Té veel zon doet een bloem verbranden, af en toe wat droogte doet een blog dorsten. Goed voor hart en ziel.

Vandaag las ik her en der boze woorden over ‘dienen Bruten’. Een diepe zucht ontsnapte mij. Soms zou ik ook wel op nieuws.be de blogger van de dag/week/maand willen zijn maar als je dan nadien zo wordt aangepakt. Nope, ik kan daar niet tegen. Ik geef dat toe.

Ironie, het is een schone zaak maar ik ben er nogal lelijk in. Té serieus, hee.

De Ghandi in mij wil iedereen verzamelen en geweldloos elkaar laten knuffelen.

Sommigen zijn het stenigende type. Ik ben Maria Magdalena. Al een jaar of elf. Wie zonder zonde is … en hoe ging dat ook al weer verder?

Huwelijkscrisis op aanvraag!

Tenenkrullend plaatsvervangend tantengeknars.

Gratis recept indien u een vervroegde scheiding wil: Als chagrijnige, ik-heb-er-verdomme-genoeg-van, vermoeide, gefrustreerde echtgenote bel je even Help, mijn man is een klusser.

Wanneer u vindt dat uw vrouw de meeste luie, vieze, en ongeorganiseerde klaploopster is én u haar liever kwijt dan rijk bent, contacteer Sien en Maria om uw huis volledig proper te maken.

Manlief en ik kunnen u garanderen dat u sito presto van alle zorgen verlost bent. Een stevig onderbouwde psychologische analyse is namelijk inbegrepen. Wat? Waarom? Hoe kwam je daar toe? Vind je jezelf niet egoistisch? Hoe kan je daar in godsnaam mee leven? Uw soon-to-be-ex man of vrouw wordt volledig afgebroken, met de grond gelijk gemaakt én krijgt het (niet door hem/haarzelf) gevraagde advies dat ervoor zorgt dat zij/hij een diepe innerlijke beschouwing zal aanvangen.

Alle levensvragen beantwoord én tevens een goedkope oplossing. Uw partner is zodanig op zijn hart getrapt dat hij/zij mét plezier zijn schup afkuist.

Eén nadeel: de notariskosten zijn niet inbegrepen. Daar draait u zelf voor op. Overweeg de afweging: een nieuwe badkamer/keuken die uw man al anderhalf jaar belooft, een met de tandenborstel uitgekuiste diepvriezer die u in staat stelt om eindelijk ook effectief te eten wat er in zit maar als toetje een separate toekomst. Of u blijft in de rommel zitten, maakt af en toe eens knallende ambras over alles wat niet in orde geraakt maar geniet regelmatig van een heerlijke goed-maak-vrijpartij mét romantische backing-vocals.

Aan u de keuze. De onze is na een avondje John Williams wel gemaakt.

Verrijzenis

Pasen valt wat vroeger dit jaar. Vandaag namelijk.

Ik stap op. Ik sta op. Mijn winterslaap is voorbij.

Begraven was ik. Onder zwarte grond zonder kiemen. Onder donkere dekens zonder dons. Sommigen noemen dat depressief. Ik noem het winterslaap. Al jaren gaat dat zo. Verwelk ik. Versomber ik. Meestal van november tot maart. Meestal zwijg ik dan. Is het stil aan deze kant van de lijn. Mensen vinden dat eng. Weten niet hoe ermee omgaan. Of laten gewoon ook niets meer horen. Ik heb daar last van. Ik zeg er niets over en ben mijn eigen vrolijke zelf. Niemand ziet het. Mijn rugzak. Mijn winter-coma.

Elk jaar wordt hij langer. Deze keer was het kort maar zwaar. Intens. Twee maanden geen Tantieris. Geen Iris. Twee maanden huilerig en ziek. Letterlijk en figuurlijk.

Vorig weekend kwam de ontploffing. Het was kantje boordje. De afgrond lonkte. Ik werd verleid. Om te springen. Om te duiken. Jezelf laten gaan kan zo heerlijk zijn. Gewoon liggen en je overgeven aan de golven van Doem. Geen Duel. Volledige Capitulatie.

Maar de woorden van iemand die me meer pijn deed dan ik ooit meemaakte, gaven kracht: “Je kan er voor kiezen om op te staan. Om uit de Doemdenkerij te stappen. Dan kan je het gewone leven weer in. En aan.”

Dus ik kies. Om te gaan. Kleine babypasjes. Schuifelen door de living en het leven.

Door twee maanden gewichtloosheid moet ik opnieuw leren stappen. Ik ben Lance Armstrong en Dirk Frimout in één. Een kleine stap voor de mensheid maar een grote voor Tantieris. Ik stap. Op.

Lievelingswoorden

aaien, acteren, babbelen, binnen, bliksem, bloemen, boek, champagne, compliment, dansen, donder, drinken, dromen, echt, eerlijk, eten, feest, gedicht, geven, gezond, giechelen, gillen, gretig, gulzig, hart, huilen, janken, knuffelen, koesteren, lachen, leren, leven, lied, lief, luisteren, maatje, man, masseren, menen, moed, mooi, muziek, omarmen, onweer, oprecht, regen, roos, schateren, schattig, show, sijpelen, slapen, snakken, snikken, soms, spelen, sterven, strelen, teder, tekst, theater, tranen, vanzelfsprekendheid, verhaal, verlangen, verleiden, verloren, vertrouwen, verwarmen, voelen, vragen, vrienden, vrijen, vrouw, warmte, water, wenen, wentelen, weten, wijn, woorden, zee, ziel, zij, zingen, zoenen, zonnig, zoon, zwemmen, zweven

Transformer: robots in the sky

Wanneer een vijfjarige steeds dit soort tekeningen maakt, moet een moeder zich misschien toch eens wat My Little Pony aanschaffen?

Do that to me one more time – Sarah

Lach nog eens. Kijk nog eens. Streel nog eens. Ik krijg er geen genoeg van.

Amerikanen? Ach!

Wel grappig. Wetend dat mijn ouders ‘indentijd’  enkel toestemming moesten vragen aan meneer pastoor. Wetend dat ik al 38 jaar een product ben van dit. En dat er, buiten misschien enige gestoordheid in de emotionele wereld, niets mis met mij is. Tja … Amerikanen doen dikwijls alsof ze de redders van de wereld zijn, maar volgens mij staan ze soms lichtjaren achter… Scotty, beam me up, pulease!