Emotions

Terwijl ik vorige week al gillend een lama in de lucht gooide en luidkeels luidop lachend Stef bij zijnen collier greep, besefte ik dat ik af en toe een gillend wijf ben. Dat krijsen deed ik gisteren in een volle bakkerszaak. I. was jarig en ontbeet. In gezinsverband. Gelukkig dat het gezin resistent is aan een gillende Tantieris. Langdurige training doet zelfs de kleinste kleuter glimlachen bij aanblik van een hossende hopsende madame die hun moeder liefdevol om de hals vliegt.

Ik ben terug. Nog niet helemaal maar bijna. Dus hierbij dankjewel aan alle steunende vriendjes die weten dat een gillende Tantieris teken van leven en liefde is. En dat stilte dikke miserie betekent. Ik koop u allen oordopjes voor Pasen.

De stilte is voorbij. Wat fijn.

volumeknop op 50

stoelen aan de kant

ik breek los

en gil … zoals Mariah. (maar dan niet zo loepzuiver)

Ik ben een vrouw

en neen, hier volgt geen idioot clipje van Joyce en consoorten.

Lisa is all woman. Altijd al geweest. Niet écht knap maar mét uitstraling. Vandaag ben ik strijdlustig. En vrolijk. Uit de weg te gaan.

Ik sla met mijn vuist op de tafel. Ik ben fél en aanwezig.Vrouw zijn is soms shit maar dikwijls zo heerlijk. En behandeld worden als ‘vrouw’ is nog heerlijker. Wanneer hij door mijn haar streelt en ik hem mijn hals aanbied. Wanneer hij zijn hand op mijn onderrug legt en de deur opent. Wanneer hij lacht tegen mijn wang en fluistert in mijn oor. Hij kan mij krijgen. Ik zeg: nóg, nóg, nóg … want vandaag ben ik onverzadigbaar.

Zo’n clipje maken lijkt me zalig. En tegelijk zalig lollig.

Donder en op – i can do better than you van Sarah

Soms kijk ik naar jou
van hoog
gelukkig hoog
nu
want toen
toen zat ik zo laag.
Ik weet
in hart
in ziel
en vooral in die zachte onderbuik van mij:
ik kan beter dan gij.
Slechts jij-zelf zijn
deed me zien
dat ik
en jij
niets
maar dan ook echt niets.
Mooie memories
het zal me een … wezen.
Ik heb er het schijt en veel lak aan.
ik kan beter dan gij
Dat is
zeker.

Lucht(ig)

Soms moeten dingen gezegd. Hoe zwaar en zwart en lelijk ze ook zijn. Ik toon ze.

Het maakt alles licht(er) en luchtig. Draaglijk(er).

De pijn durft vergroten. De last wordt zwaarder. Maar mee-dragen ontlast. Alleen-dragen martelt.

We zetten onze schouders eronder. We zullen doorgaan. Tot het licht niet meer schijnt en de ogen zich sluiten. Tot dan.

Ramses doet het ook.

Liefde is:

wanneer hij met zijn hand over je hoofd streelt en zegt dat je er ongelooflijk goed uitziet.

Terwijl je weet dat je spierwit bent, (en … ok … wel een kilo of drie kwijt), je haar alle kanten uitsteekt omdat je al een week in bed ligt, je stiekem van achter je hand ademt omdat niet eten nu eenmaal geen festijn is voor een aquafresh-geurige adem. Yep, dat is liefde. Hier. In huis. Zieken-huisliefde.

Werkweduwe

– Ik mis u in mijn bed.

– O ja, waarom?

– Bwoah … om allerlei redenen. Vooral praktisch.

Hij lacht. Praktisch?

– Ja, een chauffage in uw bed is nooit wég. En ook wel organisatorisch.

Hij lacht nog harder.

– Zonder u schuift het dekbed aan mijn kant van het bed af.

– Ge moet niet vragen hoe hard ge er anders aan trekt, hee.

Ik por hem, onder zijn oksels. Daar kan hij niet tegen. Mijn uitgestoken tong onderstreept mijn onderbouwde argumentatie.

– O ja, en natuurlijk emosjoneel.

Zijn wenkbrauwen stijgen een verdieping.

– Ik mis de rots in mijn bedbranding. Dat vooral, natuurlijk.

Hij knijpt. Mij. Fijn.

Zakenreizen zijn heerlijk. Het terugkomen is nog heerlijker.

6 februari … en zeg NEEN!

Door mijn job vorig jaar las ik er nog meer over dan ik eigenlijk wilde. Hierbij kan ik niet aan struisvogelpolitiek doen. Ik ben dan ook ongelooflijk trots dat het twee Belgen zijn die dit in de kijker plaatsen.Omdat traditie soms nodig overboord gegooid moet worden. Omdat geloof soms dikke onzin predikt. Omdat ouders niet gebrainwashed moeten worden maar hun hart moeten volgen. Zeg NEEN!

Slow you down – Sarah

Je kan zeggen wat je wil

Je bent al weg

ver van mij vandaan

In die wereld die ik niet ken

die niet de mijne is

En ik mis je

ik mis je meer dan mezelf

Ik geloof

dat wij vinden

maar nu niet

niet nu

en morgen

misschien …

Ga maar

ga maar, mijn lief

en vindt

wat je zoekt

wat je wil

ook al ben ik dat niet …

Ga maar,

ga maar weg

maar vergeet mij niet.

Of toch …

Gedichtendag

Na bijna vijf jaar bloggen kan ik al spreken over bloggewoontes …

Muziek op gedichtendag is er zo eentje. Omdat in muziek de mooiste woorden worden gemaakt.

Gisterenavond, veel te laat … Frank op tv. Frank kan mij krijgen, Frank is een mooie man, vooral vanbinnen. Een man die zulke teksten schrijft … die mag dus zijn sloefkes wel eens onder mijn bed zetten.

Alle gekheid op een stokje: ik heb nood aan wat gewaai, gebliksem. Ik wil storm om mij heen. Omdat de orkaan in mezelf steeds wilder wordt. Een Katrina in Tantieris. Frank is mijn Brad Pitt vandaag. Hij bouwt het noodhuis.

Het was windstil
Op een zondag
Dat ik besloot
Later vrij te zijn
Gevangen in eenzaamheid
Je weet wel hoe dat afliep
Na die nacht bleef jij bij mij
Verlangen kan zo sterk zijn

Maar waar is de storm
Waar is de bliksem
Word wakker kijk mij aan
Waar is de storm
Waar is de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Belofte maakt schuld
In jouw ogen
Scheen een licht
Bestemd voor mij
Er is niemand
Die daar recht in kijkt
Jij had zo je vrienden
En ik bleef maar staan
Tot jij mij zag
De woorden die jij
Tegen mij zei

Waar is de storm
Waar is de bliksem
Het vuur gloeit onder de vulkaan
Waar blijft de storm
Waar blijft de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Wat laat ik achter
Verbrande schepen
Een stad vol verliezers
En een deel van mijn leven
En een paar vrienden
Met wat vage beloftes
Maar ik neem jou mee
Als jij dat wilt

Heb jij soms dat gevoel ook
Niet thuis te horen
In deze tijd
Maar in een film
Uit de jaren vijftig
James Dean ging vroeg dood
Zijn droom
Kwam snel aan een eind
Maar ik wil
Nog zo lang hier zijn

Want hier komt de storm
Hier komt de bliksem
Splijt de hemel
Breek de maan
Hier komt de storm
Hier komt de bliksem
Sta op het is tijd
Om te gaan

Wat laat ik achter
Een huis vol met leegte
Waar ik nooit thuis kwam
Maar op bezoek bij een vreemde

Ik wil jouw geur in mijn lakens
Ik wil jouw gezicht in mijn spiegel
Ik wil jouw hand op mijn lichaam
Ik wil jouw mond op mijn mond
Ik wil jouw fluister in mijn oren
Ik wil jouw lach in mijn ogen
Ik wil jou kussen in mijn armen
Ik wil jouw hart op mijn tong

Ik wil jouw stem in mijn dromen

U zorgt toch ook.

Wachtkamer bij de kijk-dokter. Niet meteen mijn favoriete plek. Die kijkdokter, dan. De wachtkamer is best leuk. Met zwangere buiken aan de muur, info-avonden rond de menopauze of onvruchtbaarheid en het gevoel dat ikzelf nu eens niet aan die muur pas. Oude Flairs, Talkies, Goed Gevoel-ens en Libelles die fladderen rond uw oren.

Advertentie … medio 2008.

Geraakt, gepakt, geshockeerd. Die Nederlanders kunnen dat. Eenvoudig, simpel en tegelijk alleszeggend.

Ik heb goed gekeken. Naar haar. Die moedige ouwe dame die zich effectief voor heel de wereld uitkleedt. Dát moet je durven. ’t Is mooi. Tegelijk is het in-triest.

Ja, gepakt. Ik.